21 Aralık 2011 Çarşamba

İSKENDERUN

Doğduğum şehir, sokaklarında koştuğum , arkadaşlıklar edindiğim, bisikletler kaçırdığım, dizlerimi yaraladığım, okullarına gittiğim, palmiye sesleriyle uyandığım, yağmurunu sevdiğim şehir... annemin babamın dostların evlerinin olduğu şehir.... iskenderun ilk aşk gibi sevdası hiç bitmeyen yaşadıkça benimle her yere kokusuyla, sesleriyle gelen şehir...


İskenderun da şehir içinde bisikletle her yere gitmek mümkün.


Palmiyeler....


Yaşadıkları sürece iki dost gibi... İskenderun da rüzgarlı havada hışırtılarını dinlemeye doyum olmaz...


Bu da israil kayını, sık yapraklı yaz kış yeşil bir ağaç....


Yeğenler, kuzenler o şehri anlam verenler...


Kavuşmak ne güzel....


Denizciler ....


Canınız sıkıldığında , mutlu olduğunuzda, yorulduğunuzda, dinlenmek istediğinizde sahile gidersiniz, sahilde yürümek iyi gelir ....


Canım İskenderun ....


Akdeniz ....


Yıllar sonra bir dostla karşılaşma ....Cem Taşçı ve ailesi....mutluluk....


Merhaba Cem....


Seni bu kadar seviyorum .... akdeniz kadar....


Arkamızda Yarıkkaya , Sino cum sen nerdesin ? sevmiyorum gurbeti, kavuşmak daha güzel, her sabah uyanıp insanın sevdiklerini selamlaması daha güzel ... her gün yaşamı paylaşmak ne güzel....


Akşam yürüyüşü annecim , ablacımla beraber....


İskenderun da sofralar kalabalık olur, tek başınıza yemek yemeniz mümkün değildir ....


Minicik fıçıcık içi dolu turşucuk .... 


Sokaklarda pembe ve beyaz çiçekleriyle zakkumlar ....


Büyüyünce ne olacaksınız çocuklar ?


Begonvilli sokaklar caddeler ....


Muhteşem lezzetler, değişik kültürlerin oluşturduğu muhteşem damak tadları ....


Bereketli topraklar....


Akdeniz akşamları neden başka oluyor ?


Akdeniz....


Sofralar dostları bekliyor ....


Sabah akşam yürümek mümkün ....


Kumsal....


Lisem...


Öğrencier eve gidiyor....


Sınıfıma giden yol....


Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır .


Okaliptuslar arasında basketbol sahamız ve tribün, arkadaşlar nerdesiniz ?


Kantine giden yol, aşıklar yolu derdik biz buraya ..... ilk aşk, ilk heyecan... pır pır hayat ....


Okaliptus, bataklıklara karşı ekilmiş ağaçlar , suyu çok güzel emen ağaçlarmış, bir zamanlar İskenderun un büyük bir bölümü bataklıkmış....


Benim sınıfım, benim sıram , 867 burda ....


Tahtamız... hep izinizdeyim Atam, uygarlık ateşini siz yaktınız bu ülkede, ben sizin izinizde olmaya tek başıma bile kalsam devam edeceğim ....


Üniversiteme giden kapı....


Bir şehri güzel yapan insanlarıysa İskenderun bu sebeple güzeldir...
Canım Deniz, arkadaşım, dostum, kardeşim, güzel insan....


Benim İskenderunum.... benim mavim, geldiğim yer ve hep gideceğim yersin....

2 yorum:

  1. Değerli blog yöneticisi sitenizdeki makalelerinizi firmamız Dell şarj aleti olarak çok beğendik ve başarılarınızın devamını diliyoruz.

    YanıtlaSil
  2. okumaya değer bir iskenderun hatırası

    YanıtlaSil