Bu şiiri neden seviyorum diye düşündüm…. okuyorum okuyorum çok sevdim ben bu şiiri … aslında içinde aşk yok, sevgi sözcükleri yok ama bir şey var, bana dokunan bir his …. henüz söze dökülmemiş bir aşk, bir başlangıç var, başlayan bir şey, bir umut … onun gelişinden duyulan bir mutluluk.... pencereyi açıp temiz havayı içine çekmek gibi .... İki noktanın birbirine doğru gelişi gibi ….
HELAL
...............
Karlı bir gündü çıkıp gelmiştin
Ellerim ellerine değmemişti daha
Kar içindeydi yüzün saçların
Karın kokusu yanaklarında
Mendilimle kaşlarını silmiştim….
Cahit Külebi Anadolu yu, köyleri , kamyonları, sıradan insanları anlatan ilk şairlerimizdendir. Türkçe yi severek, rahat kullanır, abartmaz. Onun şiirlerini okurken su içer gibi mutlu olmak mümkündür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder