19 Aralık 2011 Pazartesi

BİR ŞİİR : KARABİBER


KARABİBER

İzmir´de bir ağaç gördüm
Adı karabiberdi karabiber
Yaprağının ucunu ısırdım
Tadı karabiberdi karabiber.

Bir yaşıma daha girdim
Biber dediğin tuzluğa yaraşır
Fidesi olur fidan olur
Bir çınar boyunda karabiber
İnsanın başı döner

Çiçek mi, meyva mı, tohum mu nedir
Nar tanesi gibi pırıl pırıl
Çingen pembesinden sıcak
Karabiber ağaçlar dolusu
Karabiber sebil
Karabiber salkım saçak

İzmir´de bir ağaç gördüm
Adı karabiberdi
Ya karabiber türküsü Allahım
Necati Cumalı söylerdi
Soba borusu gibi bir sesi vardı
Karabiberim derdi, karabiberim
Candarmalar geliyor kalk gidelim

İzmir´de bir ağaç gördüm
Adı karabiberdi
Benim avuç içi kadar saksılarda
Asma kütükleri yeşerten anam
Bu ağacı görse sevincinden ağlardı.

İzmir´de bir ağaç gördüm
Adı karabiberdi
Dalını, meyvasını, gölgesini
Getirdi masamıza serdi
Yapraklarını görsen bayılırsın
Bir yazma oyası kadar ince
Söğüt dallarından narin
Saçlarının arasında dolaştığını duyarsın
İncecik biberli ellerin...

Bedri Rahmi Eyüboğlu
 

Ben bu şiiri okuduktan sonra karabiber ağacını merak ettim .... ve bir gün öyle bir ağaç gördüm ki, Bedri Rahmi nin yerlere göklere sığdıramadığı karabiber ağacı bu olmalı, kesinlikle bu ağaç olmalı dedim ....  
Bu şiiri,
şiir sevmeyen,
şiire düşman ,
şaire düşman,
ölmüş bir şairin mezarını yıkacak kadar kendini cesur sanan insanlara armağan ediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder